O nas
O nas – czyli kim jesteśmy i co robimy?
Adam Szymański SJ |
|
| Kto się kryje za tym zdjęciem i podpisem? Po prostu ja – Adam, młody jezuita. Mieszkam w Krakowie, choć pochodzę z Kalisza. Studiuję filozofię, co chyba daje mi się we znaki, jak można by sądzić po pierwszym zdaniu. Jednak poza słuchaniem wykładów na naszej jezuickiej Akademii Ignatianum zajmuję się również innymi rzeczami. Mój wolny czas bardzo często wypełniają sobą studenci z Duszpasterstwa Akademickiego WAJ, z którymi kręcę różne akcje. Jedną z nich jest projekt naszego wyjazdu na wolontariat do Kirgistanu w 2014 roku. Poza tym bardzo lubię polskie góry i wszelkie podróże. Nie przesadzę, jeśli powiem, że kocham muzykę. Cieszy mnie jej słuchanie, ale tez każda możliwość tworzenia – mogę grać na czymś, mogę śpiewać, nie robi mi to różnicy. Największą jednak radość sprawia mi fakt, że mogę czynić te wszystkie rzeczy dla Boga… choć bywają chwilę, że zapominam i o tym. Co wtedy? Są, dzięki Bogu, takie momenty w moim życiu, które mi tę prawdę przypominają – nazywam je modlitwą. Wierzę, że dowiedzieliście się czegoś o mnie z tych kilku zdań.Dlaczego Kirgistan? Bo naprawdę zależy mi na tym projekcie i chcę tam jechać. Mam nadzieję na zrobienie czegoś dobrego, a przy okazji ufam, że ten wyjazd przyniesie pozytywną zmianę – jak nie w moim, to w czyimś życiu. | |
Magdalena Słowik |
|
| Studentka pierwszego roku pedagogiki resocjalizacyjnej. Nie wszyscy mieli możliwość doznać szczęścia, które stało się moim udziałem – spotkałam w swoim życiu Jezusa, a doświadczenie Jego Miłości nie pozwala mi się tym nie dzielić.Wolontariat w Kirgistanie niesie ze sobą wiele obietnic. Jest szansą otwarcia się na drugiego człowieka, na dostrzeżenie jego potrzeb i odpowiedzenie na nie. To okazja do wymiany darów między Nimi a Nami – między Braćmi. | |
Gabrysia Dul |
|
| Jestem studentką ostatniego roku zarządzania w mediach i kulturze oraz filologii polskiej. Interesuję się literaturą, zarządzaniem, edukacją rozwojową, w wolnym czasie spotykam się z przyjaciółmi, piszę, jestem wolontariuszką organizacji pozarządowych, z którymi realizuję różne inicjatywy m.in. na rzecz misji.Pragnienie pojechania na wolontariat misyjny towarzyszy mi od wielu lat – do tej pory zawsze myślałam, że będzie to Afryka, jednak plany Pana lubią robić nam „małe psikusy”… może dlatego Kirgizja. Wierzę, że będzie on szansą, żeby świadczyć codziennym byciem i działaniem, odpowiadając na konkretną sytuację i człowieka, jaki stanie przed nami. Mam nadzieję, że doświadczenia z dalekiej Kirgizji będą uzdalniać mnie do większej miłości – do hojnego dawania, ale też pełnego wdzięczności przyjmowania. | |
|
Andrzej Garula |
|
| Czy to ptak? Czy to samolot? Nie! To Andrzej Garula! Z zawodu: ślusarz-mechanik, kowal – pasjonat. Interesuje się także sztukami walki i rycerstwem średniowiecznym. Doświadczenie z dziećmi zdobywał przez 12 lat, opiekując się siostrzenicami i siostrzeńcem. Co potrafi? Z Mustanga GT 500 i kilkunastu Ton stali może sklecić rosyjski czołg KV-1S. Czego nie potrafi i nie umie? Matematyki i języka niemieckiego.Wyjazd na wolontariat za granicę zawsze był moim marzeniem. Chcę pomagać innym, dzieląc się swoją wiedzą, oraz sam się kształcić, aby w przyszłości zostać wzorowym Ojcem i Mężem. | |
Dariusz Myśliwiec |
|
| Jestem synem, bratem i studentem mechatroniki na AGH. Moimi pasjami są astronomia, język chiński, programowanie oraz jedzenie. Ciężko mi usiedzieć na miejscu. Uwielbiam podróżować, plątać się po nieznanych, a zwłaszcza dzikich miejscach oraz poznawać nowych ludzi.Na wolontariat misyjny pragnę pojechać, ponieważ od dłuższego czasu fascynuję się misjami i uwielbiam podróżować! Nowe miejsca, dzika przyroda, ludzie żyjący w innej kulturze, mający inne tradycje, smutki i radości oraz język rosyjski, który jest bardzo melodyjny. Wszystko to + możliwość zrobienia czegoś dobrego dla innych to coś, co nie pozwala mi powiedzieć „NIE” dla Kirgistanu! | |
Ania Schab |
|
| Uwielbia koszykówkę, tenis stołowy, piłkę nożną i wszystko, co kryje się pod nazwą”sport”. Pogrywa trochę na bębnach. Lubi dobre filmy i książki oparte na faktach, ponieważ życie układa najlepsze scenariusze. Uwielbia spotkania z ludźmi, a jeszcze bardziej wspólnie tworzone akcje. Dopiero zaczyna swoją przygodę z wolontariatem misyjnym, ale z głębokim poczuciem, że jest on czymś wyjątkowym i bardzo ważnym. Wierzy, że to misja od Boga dana na przyszły rok, ale nie tylko. Studiuje pedagogikę resocjalizacyjną na Akademii Ignatianum w Krakowie.Do Kirgistanu chcę jechać, ponieważ wiem, że nasz projekt będzie bardzo ważną misją w moim życiu. Jak to ktoś kiedyś powiedział: „służba jest szczęściem”. Moje pragnienie służby może się realizować właśnie przez wolontariat misyjny – wierzę, że uszczęśliwi nie tylko mnie, ale przede wszystkim tych, do których jesteśmy posłani. | |
Beata Janas |
|
| Z natury uśmiechnięta i pełna życia. Lubi przebywać z ludźmi oraz szukać we wszystkim dobrych stron. Chętnie podejmuje wyzwania, które niesie jej życie, choć czasem potrzebuje przysłowiowego kopniaka;). Wolny czas najchętniej spędza z dobrą książką albo z dobrym przyjacielem. | |
Michał Usień  |
|
| Miłośnik górskich wędrówek, pszczelarstwa oraz sielanki życia na wsi. Od najmłodszych lat kochający obcować z naturą, podziwiać jej piękno i odkrywać jej tajemnice. Strażak ochotnik, starający się służyć Bogu na chwałę, a ludziom na pożytek. Krakowiak lubiący relaksować się, słuchając inspirującej muzyki i wspominając z przyjaciółmi wspólnie przeżyte przygody. Człowiek zafascynowany światem Śródziemia i kulturą rdzennych mieszkańców Wielkiego Stepu. Student leśnictwa na UR w Krakowie.Na wolontariat misyjny chcę jechać, aby przez oddanie własnych rąk, serca i czasu potrzebującym dzieciom i młodzieży rozwijać siebie oraz zdobyć doświadczenie w pracy z ludźmi. Dlaczego Kirgistan? Ponieważ od kilku lat marzyłem, aby poznać kulturę rdzennych mieszkańców i przyrodę Azji Centralnej. Oczekuję, że będzie to wielka przygoda, której owoce zostaną we mnie na długie lata, a wspomnienia będą inspiracją w obowiązkach czekających mnie w przyszłości. | |
Paweł Barczyk  |
|
| Wciąż szukam swojego miejsca na ziemi. Mam bardzo zróżnicowane zainteresowania –od literatury i historii po politykę i geografię. Uwielbiam podróżować – szczególnie rowerem i pieszo po górach. Aktualnie angażuje się w krakowskiej Wspólnocie Akademickiej Jezuitów (WAJ).Dlaczego chcę jechać do Kirgistanu? Wyjeżdżam na wolontariat, ponieważ uważam, że „życie nie tylko po to jest, by brać (…), i aby żyć siebie samego trzeba dać”. Jako chrześcijanie jesteśmy wezwani do głoszenia Ewangelii, chcę na to wezwanie odpowiedzieć w najprostszy sposób – poprzez dzielenie się miłością, bycie bratem dla drugiego człowieka, dawanie zwykłego świadectwa wiary nie tylko przez słowa, ale też przez czyny. | |
Julia Telna |
|
| „Ten świat może być naprawdę szczęśliwy. To zależy również od Ciebie” (tak mówił nasz założyciel – abp. Geraldo) Mam na imię Julia, jestem siostrą zakonną ze Zgromadzenia Misjonarek św. Antoniego Marii Klareta. Pochodzę z Ukrainy i moim marzeniem zawsze było włączenie się w dzieło ewangelizacji bloku wschodniego. Dlatego możliwość wyjazdu do Kirgistanu przyjęłam z wielkim entuzjazmem.Dla mnie jest to możliwość, aby dać konkretną odpowiedź, z dobrocią w sercu i uśmiechem na ustach, na Jezusowe wezwanie: „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię”. |
Wspierają nas
Dodaj komentarz